Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to search through

  • 1 peragro

    pĕr-ā̆gro, āvi, ātum, 1 ( part. peragratus, in the dep. signif.; v. infra), v. a. [per and ager], to wander or travel through or over, to go or pass through, traverse, etc. (class.; cf. percurro).
    I.
    Lit.:

    provincias,

    Cic. de Or. 2, 64, 258.—Of bees:

    saltus silvasque,

    Verg. G. 4, 53:

    loca avia,

    Lucr. 1, 926:

    in peragrandā Aegypto,

    Suet. Aug. 93:

    peragratis partibus,

    Vulg. Act. 19, 1.—Of sailing:

    litora Liburnicis,

    Suet. Calig. 37:

    eques Romanus qui et commercia ea et litora peragravit,

    Plin. 37, 3, 11, § 45; Flor. 2, 7, 6; Just. 12, 10, 1.—
    (β).
    Dep. only in part.:

    peragratus omnes Germaniae partes, etc.,

    Vell. 2, 97, 4.—
    II.
    Trop., to go through, traverse, to spread through; to search through, penetrate:

    omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74:

    eloquentia omnes peragravit insulas,

    Cic. Brut. 13, 51:

    cujus res gestae omnes gentes terrā marique peragrassent,

    id. Balb. 6, 16; id. Mil. 35, 98; id. Cael. 22, 53.—Rarely with per:

    orator ita peragrat per animos hominum, ut, etc.,

    Cic. de Or. 1, 51, 222:

    gula peragrans,

    a roving appetite, Gell. 7, 16, 6.—Hence, * pĕrăgranter, adv., in roving about, Amm. 14, 1, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > peragro

  • 2 per-sequor

        per-sequor cūtus or quūtus, ī, dep.,    to follow perseveringly, follow after, follow up, pursue: certum est persequi, T.: me in Asiam, T.: exercitum: Hortensium ipsius vestigiis: alcuius vestigia: te, V.: Hanc persecuta mater, Ph.—With infin: non ego te frangere persequor, H.—To press upon, hunt down, chase, pursue: fugientes usque ad flumen, Cs.: deterrere hostīs a persequendo, S.: feras, O.: beluas, Cu.—To follow up, come up with, overtake: te triginta diebus: Mors fugacem persequitur virum, H.—To search over, to search through: solitudines.—Fig., to follow perseveringly, pursue, follow up: viam, T.: eas artīs.—To pursue, hunt after, seek to obtain, strive after: utilia studiosissime: hereditates, T.: voluptates: meum ius, assert, T.: bona tua lite atque iudicio. —To follow, be a follower of, imitate, copy after: Academiam veterem: te.—To pursue, proceed against, prosecute, revenge, avenge, take vengeance upon: bello civitatem, Cs.: iniurias suas: de persequendis inimicitiis, Cs.—To follow up, follow out, perform, execute, prosecute, bring about, accomplish: ex usu quod est, id persequar, T.: si idem extrema persequitur qui incohavit: vitam inopem et vagam, lead: scelus, O.—To take down, note down, record: quae dicerentur.—To set forth, relate, recount, describe, explain: quae versibus persecutus est Ennius: has res in libro.

    Latin-English dictionary > per-sequor

  • 3 persequor

    per-sĕquor, cūtus and quūtus, 3, v. dep. a. and n. ( act. collat. form of the imperat. persece for perseque, Poët. ap. Cic. Att. 13, 23 fin.).
    I. A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    ille servolum Jubet illum persequi,

    Plaut. Cist. 1, 3, 35; 4, 2, 30:

    si vis persequi vestigiis,

    id. Men. 4, 1, 9:

    certum est persequi,

    Ter. Phorm. 3, 3, 18:

    me in Asiam persequens,

    id. And. 5, 4, 32:

    (persequens dicit perseverationem sequentis ostendens. Persequitur enim qui non desinit sequi, Don. ad h. l.): aliquem,

    Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:

    exercitum,

    id. Phil. 3, 3, 7:

    cursim,

    Petr. 6:

    Hortensium ipsius vestigiis,

    Cic. Brut. 90, 307:

    quā, aut terrā aut mari, persequar eum, qui, etc.,

    id. Att. 7, 22, 2:

    vestigia alicujus,

    id. de Or. 1, 23, 105; Verg. A. 9, 218:

    hanc persecuta mater orare incipit,

    Phaedr. 1, 28, 5.—With inf. ( poet.):

    atqui non ego te tigris ut aspera... frangere persequor,

    Hor. C. 1, 23, 10.—
    2.
    In partic.
    a.
    To follow after, press upon, chase, pursue:

    fugientes usque ad flumen persequuntur,

    Caes. B. G. 7, 67:

    bello,

    id. ib. 1, 14:

    deterrere hostes a persequendo,

    Sall. J. 50, 6:

    feras,

    Ov. H. 9, 34:

    beluas,

    Curt. 8, 14, 26.—
    b.
    To go through a place in pursuit of any thing, to search through:

    omnes solitudines,

    Cic. Pis. 22, 53. —
    B.
    Transf., to follow up, come up with, overtake:

    quo ego te ne persequi quidem possem triginta diebus,

    Cic. Fam. 3, 6, 3; id. Div. 2, 72, 149:

    mors et fugacem persequitur virum,

    Hor. C. 3, 2, 14.—
    C.
    Trop.
    1.
    In gen., to follow perseveringly, to pursue any thing:

    omnes vias persequar,

    Cic. Fam. 4, 13, 6:

    viam,

    Ter. Hec. 3, 5, 4:

    eas artes,

    Cic. Fin. 1, 21, 72.—
    2.
    In partic.
    a.
    With the accessory notion of striving after, to pursue, hunt after, seek to obtain, strive after, = appetere, affectare:

    quis est, qui utilia non studiosissime persequatur?

    Cic. Off. 3, 28, 101:

    ego mihi alios deos penates persequar,

    Plaut. Merc. 5, 1, 7: Pl. Tene priusquam hinc abeo savium. Ph. Si quidem mi hercle regnum detur, numquam id potius persequar, id. Curc. 1, 3, 55:

    hereditates,

    Ter. And. 4, 5, 20:

    hereditates aut syngraphas,

    Cic. Leg. 3, 8, 18:

    cujusquemodi voluptates,

    id. Fin. 2, 7, 22: ego meum jus persequar, I will pursue or assert my right, Ter. Ad. 2, 1, 9; Cic. Caecin. 3, 8:

    persequendi juris sui potestas,

    id. Div. in Caecil. 6, 21:

    bona tua repetere ac persequi lite atque judicio,

    id. Verr. 2, 3, 13, § 32:

    possumus rem nostram persequi,

    id. Quint. 13, 45 fin.:

    cum tribunus plebis poenas a seditioso cive per bonos viros judicio persequi vellet,

    sought to obtain, id. Fam. 1, 9, 15.—
    (β).
    With inf., to hasten, be eager (rare):

    nec scimus quam in partem ingredi persequamur,

    Plaut. Rud. 3, 3, 4.—
    b.
    To follow, be a follower of; to imitate, copy after a person or thing as a guide or pattern:

    si vero Academiam veterem persequamur,

    Cic. Ac. 1, 2, 7:

    sectam et instituta alicujus,

    id. Verr. 2, 5, 71, § 183:

    ego neglectā barbarorum inscitiā te persequar,

    id. Fam. 9, 3, 2; id. Ac. 2, 23, 74:

    ut, quae maxime excellant in eo, quem imitabitur, ea diligentissime persequatur,

    id. de Or. 2, 22, 90.—
    c.
    To pursue, proceed against, prosecute; to revenge, avenge, take vengeance upon a person or thing:

    aliquem bello,

    Caes. B. G. 5, 1:

    aliquem judicio,

    Cic. Fl. 20, 47:

    alicujus injurias ulcisci ac persequi,

    id. Verr. 2, 2, 3, § 9; so,

    injuriam,

    id. Mur. 21, 44; Sall. J. 14, 23; cf. Kritz ad Sall. C. 9, 5:

    mortem alicujus,

    Cic. Fam. 9, 3, 2:

    de persequendis inimicitiis,

    Caes. B. C. 3, 83 fin.:

    Trebonii mortem,

    Cic. Phil. 13, 18, 39; Caes. B. G. 7, 38; Liv. 40, 11 fin.:

    adulterium,

    Sen. Contr. 3, 20.—
    d.
    To persecute for religious belief or practice (eccl. Lat.), Tert. ad Scap. 5; Vulg. Johan. 15, 20; id. Act. 7, 52; id. Rom. 12, 14 et saep.—
    e.
    To follow in writing, to take down, minute down:

    celeritate scribendi, quae dicerentur persequi,

    Cic. Sull. 14, 42:

    multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit,

    Sen. Apoc. 9, 2.—
    f.
    To follow up with action, to follow out, perform, execute, bring about, do, accomplish, etc.:

    hoc, ut dico, factis persequar,

    Plaut. Merc. 3, 2, 11:

    erus quod imperavit persequi,

    id. Am. 2, 1, 40:

    imperium patris,

    id. Stich. 1, 2, 84 sq.:

    ex usu quod est, id persequar,

    Ter. Hec. 4, 3, 10:

    mandata,

    Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:

    si idem extrema persequitur qui inchoavit,

    id. Prov. Cons. 8, 19:

    vitam inopem et vagam,

    to lead, id. Phil. 12, 7, 15.— Absol.:

    sed tamen ibo et persequar,

    will go and obey, Plaut. Cist. 2, 1, 64. —
    (β).
    In partic., to follow out in speech or writing, to set forth, treat of, relate, recount, describe, explain, etc.:

    aliquid voce,

    Cic. Planc. 23, 56:

    dum rationes Persequor,

    set forth, treat of, discuss the reasons, Lucr. 5, 56:

    quae versibus persecutus est Ennius,

    Cic. Sen. 6, 16:

    philosophiam Latinis litteris,

    id. Ac. 1, 3, 12:

    aliquid scripturā,

    id. Fam. 15, 21, 4:

    obscenas voluptates,

    id. N. D. 1, 40, 111:

    res Hannibalis,

    id. Div. 1, 24, 49:

    has res in eo libro,

    id. Off. 2, 24, 87:

    quae persequerer, si commemorare possem sine dolore,

    id. Fam. 5, 13, 3: da te in sermonem et persece Et confice, etc., Poët. ap. Cic. Att. 13, 23, 3.—
    * II.
    Neutr., to follow or come after:

    exacta vindemia gramine persecuto,

    when the grass has grown again, Pall. 3, 26, 5.
    In a pass.
    signif. (post-class.):

    illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur,

    Hyg. Fab. 198 dub.—Hence, persĕquens, entis, P. a., used as subst. *
    A.
    A pursuer, practiser:

    flagitii,

    Plaut. Cas. 2, 1, 13.—
    * B.
    A revenger, avenger:

    inimicitiarum persequentissimus,

    Auct. Her. 2, 19, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > persequor

  • 4 per-scrūtor

        per-scrūtor ātus, ārī, dep.,    to search through, examine, scrutinize: castelli planitiem, S.: (canes) perscrutabantur omnia.—Fig., to examine into, investigate: rationem criminum.

    Latin-English dictionary > per-scrūtor

  • 5 perscrutatus

    per-scrūtor, ātus, 1, v. dep. ( act. collat. form, v. infra fin.), to search through, examine (class.).
    I.
    Lit.:

    speculari et perscrutari aliquid,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    canes, qui investigabant et perscrutabantur omnia,

    id. Verr. 2, 4, 21, § 47:

    litteras legis,

    id. Inv. 1, 24, 68:

    arculas muliebres,

    id. Off. 2, 7, 25.—
    II.
    Trop., to examine into, investigate:

    sententiam scriptoris,

    Cic. Inv. 2, 44, 128:

    naturam rationemque criminum,

    id. Fl. 8, 19.
    1.
    Act. collat. form perscrū-to, āre:

    hunc perscrutavi,

    Plaut. Aul. 4, 4, 30.—
    2.
    perscrūtātus, a, um, in pass. signif., Amm. 17, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perscrutatus

  • 6 perscrutor

    per-scrūtor, ātus, 1, v. dep. ( act. collat. form, v. infra fin.), to search through, examine (class.).
    I.
    Lit.:

    speculari et perscrutari aliquid,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    canes, qui investigabant et perscrutabantur omnia,

    id. Verr. 2, 4, 21, § 47:

    litteras legis,

    id. Inv. 1, 24, 68:

    arculas muliebres,

    id. Off. 2, 7, 25.—
    II.
    Trop., to examine into, investigate:

    sententiam scriptoris,

    Cic. Inv. 2, 44, 128:

    naturam rationemque criminum,

    id. Fl. 8, 19.
    1.
    Act. collat. form perscrū-to, āre:

    hunc perscrutavi,

    Plaut. Aul. 4, 4, 30.—
    2.
    perscrūtātus, a, um, in pass. signif., Amm. 17, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perscrutor

  • 7 ruspor

    ruspor, āri, v. dep. n., to search through, examine, explore:

    crebro quaerere,

    Fest. p. 264 Müll.:

    scrutari,

    Non. 166, 19 (anteclass.): ut latebras ruspans rimarem, Poët. ap. Fest. p. 265 Müll. (Trag. Rel. p. 209 Rib.); cf.: vagent ruspantes silvas, Att. ap. Non. 166, 20:

    jube nunc animo ruspari Phrygas,

    id. ib. 19.

    Lewis & Short latin dictionary > ruspor

  • 8 per-agrō

        per-agrō āvī, ātus, āre    [per+ager], to wander through, travel, pass through, traverse: orbem terrarum: saltūs silvasque, V.—Fig., to go through, traverse, spread, search, penetrate: qua fines imperi sunt, ea... laetitia peragravit: eloquentia omnes peragravit insulas: orator ita peragrat per animos hominum, ut, etc.

    Latin-English dictionary > per-agrō

  • 9 rīmor

        rīmor ātus, ārī, dep.    [rima], to lay open, tear up, turn up: rastris terram, V.: prata Caystri, grub through, V.— To tear up, turn over, pry into, search, examine, explore, ransack: alqd repertum, V.: Pectora pullorum, Iu.: (canes) naribus auram, O.—Fig., to examine thoroughly, investigate, scrutinize: alqd: unde hoc sit, i. e. ferret out.
    * * *
    rimari, rimatus sum V DEP
    probe, search; rummage about for, examine, explore

    Latin-English dictionary > rīmor

  • 10 lūstrō

        lūstrō āvī, ātus, āre    [2 lustrum], to light up, illuminate, make bright: lampade terras (Aurora), V.— To review, survey, observe, examine: lumine corpus, V.: tua vestigia, search for thee, V.: omnia eundo, O.: exercitum apud Iconium.— To go around, encircle: regem choreis, V.— To go round, wander over, traverse: (terrae) tuis victoriis lustra tae sunt: latitudinem orbis: navibus aequor, V.: pede barbaro Lustrata Rhodope, H.: fugā harenam, Iu.—Fig., in religion, to make bright, purify by a propitiatory offering: in lustrandā coloniā: exercitum suovetaurilibus, L.: senem flammā, O.: Lustramur, purify ourselves, V.: se centum ovis, Iu.— To review, consider: omnia ratione animoque.
    * * *
    I
    lustrare, lustravi, lustratus V
    purify, cleanse by sacrifice; illuminate
    II
    lustrare, lustravi, lustratus V
    review, inspect, look around, seek; move over/through; circle around a person
    III

    Latin-English dictionary > lūstrō

  • 11 rimatus

    rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].
    I.
    Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:

    rastris terram rimantur,

    Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:

    volucres rimantur prata Caystri,

    Verg. G. 1, 384:

    stagna et paludes (volucres),

    Col. 8, 15, 1:

    paludem (sues),

    id. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    A.
    Lit.:

    vultur Viscera rimatur epulis,

    rummages for food, Verg. A. 6, 599:

    haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,

    Juv. 6, 551:

    humum pilis et lanceis,

    Tac. H. 2, 29:

    partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,

    Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:

    elatis naribus auras,

    Ov. Hal. 77; cf.:

    rimatus fustem cunctis vastiorem,

    App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:

    quod cuique repertum Rimanti,

    Verg. A. 7, 508. —
    B.
    Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:

    mihi cuncta rimanti,

    Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:

    secreta,

    Tac. A. 6, 3:

    metus ejus,

    id. ib. 14, 57:

    offensas,

    id. H. 4, 11 al. —
    2.
    To find out, comprehend:

    ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc.,

    Cic. Fin. 1, 3, 10.
    a.
    Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—
    b.
    rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rimatus

  • 12 rimor

    rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].
    I.
    Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:

    rastris terram rimantur,

    Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:

    volucres rimantur prata Caystri,

    Verg. G. 1, 384:

    stagna et paludes (volucres),

    Col. 8, 15, 1:

    paludem (sues),

    id. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    A.
    Lit.:

    vultur Viscera rimatur epulis,

    rummages for food, Verg. A. 6, 599:

    haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,

    Juv. 6, 551:

    humum pilis et lanceis,

    Tac. H. 2, 29:

    partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,

    Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:

    elatis naribus auras,

    Ov. Hal. 77; cf.:

    rimatus fustem cunctis vastiorem,

    App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:

    quod cuique repertum Rimanti,

    Verg. A. 7, 508. —
    B.
    Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:

    mihi cuncta rimanti,

    Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:

    secreta,

    Tac. A. 6, 3:

    metus ejus,

    id. ib. 14, 57:

    offensas,

    id. H. 4, 11 al. —
    2.
    To find out, comprehend:

    ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc.,

    Cic. Fin. 1, 3, 10.
    a.
    Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—
    b.
    rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rimor

См. также в других словарях:

  • search through — index delve, frisk Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • search through — phr verb Search through is used with these nouns as the object: ↑debris, ↑document, ↑handbag, ↑record, ↑rubble …   Collocations dictionary

  • search — ▪ I. search search 1 [sɜːtʆ ǁ sɜːrtʆ] noun 1. [countable] an attempt to find someone or something, usually one that takes a lot of time: search for • Their offer ended a five month search for a buyer for the company. • Graduates in debt simply… …   Financial and business terms

  • search — I n. 1) to conduct, make a search 2) a careful, exhaustive, painstaking, thorough search 3) a fruitless search 4) a body; literature search 5) a search for (the search for truth) 6) in search of 7) (misc.) (legal) unwarranted search and seizure… …   Combinatory dictionary

  • search */*/*/ — I UK [sɜː(r)tʃ] / US [sɜrtʃ] noun Word forms search : singular search plural searches 1) a) [countable] an attempt to find something Despite a thorough search, they found no drugs on him. search for: The authorities carried out several air… …   English dictionary

  • search — search1 W2S3 [sə:tʃ US sə:rtʃ] n 1.) [C usually singular] an attempt to find someone or something search for ▪ Bad weather is hampering the search for survivors. search of ▪ a search of the area ▪ The police have already carried out a search . ▪… …   Dictionary of contemporary English

  • search engine — a computer program that searches documents, esp. on the World Wide Web, for a specified word or phrase and provides a list of documents in which this word or phrase is found. [1990 95] * * * Tool for finding information, especially on the… …   Universalium

  • search — search1 [ sɜrtʃ ] noun count *** 1. ) an attempt to find something: Despite a thorough search, they found no drugs on him. search for: The authorities carried out several air searches for survivors of the crash. search of: The police have… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • search — Synonyms and related words: analysis, angle for, ask for, beat, beat about for, beat the bushes, burrow, cast about, chase, check, chivy, comb, delve, delve for, delve into, dig, dig for, dig into, dog, domiciliary visit, dragnet, enquiry,… …   Moby Thesaurus

  • search — 1 noun 1 (countable usually singular) an attempt to find someone or something (+ for): Bad weather is hampering the search for survivors | in search of (=looking for): Mario went off in search of some matches. | call off a search (=stop looking… …   Longman dictionary of contemporary English

  • search — {{11}}search (n.) early 15c., right to investigate illegal activity; examination of records, wills, etc.; a search through an area or a place, from O.Fr. cherche, from cerchier (see SEARCH (Cf. search) (v.)). {{12}}search (v.) early 14c., from… …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»